4/06/2002

Senparolada

Mi ĵus ne volas, kion diri pri la plej lastatempa artikolo de Steve den Beste. Ĝi estas profunda, rekta...ĝi perfekte klarigas la veron. Ĉu li permesus min transduki ĝin en Esperanton? Mi devas demandi...

O-K, foje ekaperaj reklamoj ne estas tiel malbonaj
Aŭskultu al ĉi tio. Ĝi ekaperis dum mi uzis la Esperantan vortaron de travlang. Tio estas neta!

Nun ĉi tio estas bona ideo!

Mmmmmmmmmm...NPR havis artikolon pri mallibereja pano, kiu estas manĝo servita al malliberejoj kiam ili sin malbone konduti.
[Malliberejo estro] Corcoran diras ke dum la du jaroj ĝis la konduto-modifeca programo de la malliberejo -- inkluzivita de la pano -- estis institutia, la okazo de atakoj sur malliberejaj laboristoj far kaptitoj estis en duonon tajlita. "La pruvo estas en la pano," li diras.
Ĉi tio eblas esti bona idea por puno en la mararmeo, ankaŭ...mi vetas ke homoj ne opinius limigeco ŝerca se ĉi tio estas ĉio, kiu ili ricevus por mangi...

Aŭ ĉu tio estas salivumo?

Dum mi provis trovi kiel diri "uh-oh" en Esperanto, mi trovis Esperantan "rideron":
:-)*
Heh! Plu da rideroj estas ĉi tie.

Kiel Trajnpereigo, Oni Ĵus ne Povas Forvidi...

Interesanta materialo per NPR pri Israelo & Palestino je la nuna tempo:
  • Israelo estas en Nabluso nun, sed evidente (laŭ la Palestinanoj) ne permesas ambulancojn en por helpi la vunditajn kaj por forpreni la mortitaj. Ĉi tio okazis en Betlehem -- fine Israelo ja enpermesis ambulancojn, sed ne komence). NPR ne povas konfirmi ĉar sia korespondanto je la sceno ne povas iri en Nabluson.
  • Israelo ŝajnas "plirapidigi" sian kampanjon. Steve den Beste opiniis ke Bush prokrastis sendi Powell al Israelo ĝis la sekvanta semajno por doni al Israel paron da tagoj por fini siajn aferojn antaŭ ol lia alveno. Malgraŭ ĉio, li diris, estas neniu kialo kial Bush ne povis sendi Powell interne de 24 horoj -- ni havas la rimedojn. Do kial la atendo? Mi provas ĝin interesan ke NPR nun reportas ĉi tiun pligrandiĝon de milita intenseco -- mi kredas ke Steve pravas, kaj ankaŭ nun NPR sugestas same.
  • Ili parolas kun profesoro pri sinmortigaj bombantoj; li studas profilojn de bombantoj. Estas sufiĉe interesante, parolante pri la nivelo de blokeco, humiligeco, kaj furiozo kiuj trapenetras Palestinanojn generale, aparte nun. Nu, mi povas kompreni blokeco -- aŭ eble mi ne povas, ĉar mi ĉiam estis tre privilegita, kaj miaj blokoj estas kompare malgrandaj. Sed mi desegnas la linion kiam homoj marŝas en feston por malgrandaj infanoj kaj mortpafis la lokon.
  • La rakonto kontrastis la sinmortigaj bombantoj kontraŭ la kamikazoj de la Dua Mondmilito, kiuj direktis ilian senespera malsperiecon kontraŭ la usona mararmeo. Sed mi scivolas -- ĉu la kamikazoj estus strikinta usonajn civilanojn se ili estus povitaj? Mi kredas, jes. Ni ja fajrbombis civilanajn urbojn kiel Tokyo, ekzemple. Mi ne kredas ke la kamizakoj estus ŝparintaj usonajn civilanojn se ili estus havintaj la ŝancon.

Hieraŭ vespere mi iris vidi "Havantaj Nian Diron", mirinda teatraĵo pri Sadie kaj Bessie Delany. Antaŭe en 1993, la libro "Havantaj Nian Diron" eldoniĝis pri ili kaj iĝas tre populara; pluraj libroj sekvis. Tio okazis (la libro estis skribinta) kiam la fratinoj estis tre maljuna -- havantaj pli ol 100 jarojn. CATCO donis la teatraĵon kaj mi kredas, ĝi fartis tre bone, tamen Sarellen (la aktoro kiu ludis kiel Sadie) blankis kun siajn liniojn dum la komenco. E.J., la aktoro ludanta kiel Bessie, petis la aŭdantaro por kvar minutoj kaj ili iris elscenejon, Sarellen dirante 'Vi devas memori ke mi havas 103 jarojn kaj ŝi havas 101’. Estis amuzita kaj, mi kredas, tre bona metodo por normaliĝi. Sed ĉe la ricevo poste, la aktoroj ambaŭ estis embarisitaj kaj iom ĉagrenita pri la afero. Mi povas kompreni ton. Senkonsidere, la teatraĵo estis tamen mirinda. La fratinoj (kiuj vere vivis ĝis eble 107) estis vivantaj dum la plejparto de la signifaj eventoj de moderna Nigra historio. Ilia patro estis sklavo, kaj ili estis en Harlem dum ĝia Renesanco -- ili konis W.E. B. Du Bois, Cab Calloway, kaj multe da aliaj tre bonkonantaj homoj. Ili diris pri tio, kiu okazis kiam la Filinoj de la Usona Revolucio refuzis permesi Marian Anderson kanti en la Halo de la Konstitucio en 1939. Je la lasta minuto, Eleanor Roosevelt arangis por ŝi kanti sur la ŝtupoj de la Monumento de Lincoln (mia patrino memoris, ke Eleanor Roosevelt ricevis multe da ĝeno por fari tion -- Dio benu ŝin). Kaj Sadie kaj Bessie iris kun sia patrino por vere rekonti Eleanor Roosevelt. Ŭaŭ! Mi alte rekomendas la teatraĵon, se ĝi venas en via loko, kaj se ne -- vidu la filmon.

NPR ankaŭ havis segmenton pri Esperanto. La tempo de la montro estis "utopioj". Don Harlow parolis pri Esperanto (ne nomis Usonon "deserto" por Esperanto). Tamen, estis bonege segmenteto kaj estis bonege aŭdi la voĉon de Don Harlow. Li estas prezidanto de la Esperanto Ligo por Nord-Ameriko (ELNA).

4/05/2002

Estas bone esti hejme

Kaj hejmo estas tro distriga por fari ĉi tion ret-taglibron. Mi iĝas dika per multaj manĝoj kaj tro multe da dormo (cxu estas ebla havi tro multe da dormo?). Sed ĉiuj estas mirindaj. Mi vidas amikojn kiujn mi ne vidis dum la tuta jaro. Kaj estas ĉiam mirinde esti kun miaj gepatroj.

Mi ankoraŭ ne povas kredi -- James aĉetis por mi Walther P-38-on. Sabaton ni iros por provi ĝin. Jaj!

Mi nun provas instali Redhat Linux sur mia komputilo -- ĝi estas donanco de amiko. Kaj, kompreneble, la tuta afero estas multe, multe pli komplika ol mi unue estis krediĝita. La programo estis senkosta, sed nun mi devas sekureckopii mian diskon. Por fari tion, mi devas aĉeti ion novan ekipaĵon. Ha! Oni devas multigi la tempon, kiom longe oni kredas tasko daŭros, per 4 por havi la pli reala ideo de kiom longe ĝi fakte daŭros!

For al la butiko...