La amikula sistemo denove trafas!
La ŝipo havas polison nomiĝate "La Amikula Sistemo". Kiam ni estas for de nia hejmporto (kaj jes, ĉi tiu inkluzas Usonon, kiu frenezigas min), ni devas havi unu aŭ du amikulojn por forpromeni. Ni subskribas deen kun ili kaj ni devas subskribi kun ili kiam ni revenas. Tiu ŝajnas kiel bona ideo, sed reale ĝi povas esti doloro. Se oni ne povas trovi iun kiu interesiĝas pri museoj aŭ viziti lokajn Esperantistojn, oni estas fiksita en la ŝipo.
Tamen, mi ja sukcese trovis du kunŝipanojn kiuj iris kun mi por renkonti la klubon ĉe loka apudakva restoracio nomiĝate "Salty's". Mi estas la ulo en la fono maldekstre, kaj miaj du amikuloj estas ankaŭ maldekstre (Trish kaj Eric). Sur la dekstra flanko estas la Rondo -- de la dorso antaŭen: Steĉjo, Bob, Kim and Connie. Je la kunveno, la grupo donis as ni du kopiojn de mirinda libro -- kolekto de artikolojn pri Esperanto kaj la Esperanta movado. Mi ricevis unu kopion, kaj miaj amikuloj alian. Kaj la amikuloj nun interesiĝas sin pri Esperanto. Ni ne multe parolis Esperanto je la taĝmanĝo, mi timas; miaj amikuloj ne parolas ĝin, kaj mi elspezas la tempon per skribi kaj legi ĝin kaj faras tre malmulte da paroli.Post la kunveno, kvankam, Bob rendevuis kun sia edzino Shelley kaj ili touris la USS McFaul kun mi. Sube kaj maldekstre, vi vidas nin starante apud la 25mm-a kanono, kaj dekstre estas pli bona bildo de la duo kaj la masto de la ŝipo (kaj CIWS, ankaŭ konanta kiel "Phalanx") fone. Dum ni ĉirkaŭtouris, Bob kaj mi provis sucese havi kompreneblan konversacion en Esperanto -- Mi estis raviĝinta. Ĝi funkcias! Ĝi funkcias!
 |  |